Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, τα θέματα της Επαγγελματικής Ασφάλειας και της Υγείας έχουν εισέλθει στην Ελληνική Νομοθεσία, σε μια προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μέσω τεχνικών, αλλά και οργανωτικών μέτρων.
Η ισχύουσα νομοθεσία, όπως έχει διαμορφωθεί, απαιτεί Υπευθύνους για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων στο εσωτερικό της επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι, από πλευράς εργοδοτών, προσδιορίζονται ειδικές υποχρεώσεις ώστε να διασφαλίζεται η υγεία και η ασφάλεια του προσωπικού που απασχολούν, ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας.
Οι επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως αριθμού εργαζομένων, έστω και αν απασχολούν ακόμη και έναν εργαζόμενο, δεσμεύονται (Ν.1568/85, Π.Δ. 17/96, Π.Δ.159/99) να εντάξουν στο ανθρώπινο δυναμικό τους εξειδικευμένο Τεχνικό Ασφαλείας.
Οι γενικές αρμοδιότητες του Τεχνικού Ασφαλείας είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη και το υπόλοιπο προσωπικό της επιχείρησης, ενώ κύρια υποχρέωσή του είναι η επίβλεψη και προαγωγή των συνθηκών εργασίας. Επιπλέον, προτείνει μέτρα αντιμετώπισης και επιβλέπει την εφαρμογή τους, ενώ παράλληλα, μεριμνά έτσι ώστε οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και τους καθοδηγεί για την αποτροπή του επαγγελματικού κινδύνου που συνεπάγεται η εργασία τους.